کودکي هايم اتاقي ساده بود
قصه اي ، دور ِ اجاقي ساده بود
شب که مي شد نقشها جان مي گرفت
روي سقف ما که طاقي ساده بود
مي شدم پروانه ، خوابم مي پريد
خوابهايم اتفاقي ساده بود
زندگي دستي پر از پوچي نبود
بازي ما جفت و طاقي ساده بود
قهر مي کردم به شوق آشتي
عشق هايم اشتياقي ساده بود
ساده بودن عادتي مشکل نبود
سختي نان بود و باقي ساده بود